Het leven in de apartheid, was voor de zwarte niet altijd even leuk, ze hadden speciale bankjes, ingangen in de supermarkt, en moesten 3e klas reizen. Er waren zelfs wetten die de zwarten benadeelde.

Enkele apartheidswetten:

  - Zwarten hadden officieel geen stemrecht

  - De wet op verbod van gemengde huwelijken

  - De ontuchtwet: verbod op seksuele relaties met iemand van een ander ras

  - De wet op bevolkingsregistratie: het registeren van het ras was verplicht

  - De wet op aparte gerieven: verbod voor zwarten om dezelfde openbare voorzieningen als blanken te       gebruiken

  - De wet op bevordering van Bantoe-zelfregering: bevorderen van onafhankelijkheid van thuislanden

  - De groepsgebiedenwet: werkverbod voor zwarten in stedelijke gebieden

  - De wet op Bantoe-onderwijs: zwarten werden onderwezen in het Afrikaans

Met de groepsgebiedenwet werd het zwarten onmogelijk gemaakt op een normale manier te werken. Je had namelijk een speciale pas nodig (ingesteld met ‘de Paswetten’) om van A naar B te reizen, als dat over een gebied ging dat niet tot jouw ras hoorde. Met de pas moest je aantonen dat je daar toestemming voor had. Uiteraard gold dat in de praktijk alleen voor zwarten die door een wit gebied moesten reizen. Als je werk had, stond dit ook in je pas, en de werkgever (alleen blanken konden werkgevers zijn) kon in je pas ook een evaluatie van je werk geven

interview

Wij hebben dhr. D. van den Bosch een aantal vragen gesteld over het leven in de apartheid.

1. Waarom woonde u in Zuid-Afrika?

Mijn ouders zijn Nederlands en zijn geëmigreerd naar Zuid-Afrika, en hebben daar een boomkwekerij gehad. Toen kregen ze kinderen, dus ik ben daar geboren.

2. Wie was er aan de macht toen u geboren werd, en wat vond u daarvan?

De blanke mensen, een aantal presidenten, het was nog niet heel democratisch natuurlijk, maar dat werd wel steeds meer. In 1991 werd Oliver Tambo vrijgelaten (handlanger Nelson Mandela) en in1992 Nelson Mandela, toen zijn dingen wel gaan veranderen.

3. Wat was uw mening over de apartheid?

Vreselijk, echt heel vreselijk.

4. Is dat hetzelfde gebleven, of is uw mening verandert?

Ik denk nog wel sterker, ik vind het altijd heel heftig als mensen elkaar discrimineren, hoe dan ook.

5. Heeft u veel van de apartheid gemerkt?

Ja, bij mij op school waren alleen maar blanke mensen, het was een blanke school, en ook anderskleurigen mochten daar niet naar school. En ik mocht ook niet naar een school voor anderskleurigen. Mijn ouders woonden 500 km van school, dus ik moest met het vliegtuig naar school op zondagavond en dan vrijdag weer naar huis. Ik sliep dus op school. 50 km bij ons vandaan was ook een school, maar die was niet voor blanken dus moest ik naar een andere school.

6. Met welke ideeën over de kleurlingen bent u opgegroeid?

Dat ze net zo zijn als wij, of je nou dik, groot, mager of zwart bent, het maakt allemaal niet uit. Iedereen is een persoon en die behandel je zo.

7. Heeft u iets gedaan waar u spijt van heeft tegenover de kleurlingen?

Nee, ik geloof het niet. Ze hebben mij ook nooit vertelt ‘dat vind ik niet leuk’. Maar, nee, niet bewust in ieder geval. Misschien wel onbewust, maar dat zou ik dan niet weten.

8. Heeft u iets van de afschaffing gemerkt?

Ja, de dag dat Nelson Mandela vrij kwam, ging iedereen de straat op. Ze hadden flessen champagne gekocht, en als die leeg waren gooiden ze die zo de lucht in. En als je daar onder stond dan had je gewoon pech.

9. Hoe word de afschaffing gevierd en viert u het ook?

Ik weet niet of de afschaffing nog wordt gevierd, maar er is altijd nog wel een gedenkdag. De president gaat dan naar Robbeneiland (daar heeft Nelson Mandela 28 jaar gevangen gezeten) en daar houden ze een kerkdienst. Maar ik houd me niet meer bezig met de dag van de afschaffing.

10. Hoe werd er op school mee omgegaan?

Ik zat op een hele blanke school. In de geschiedenislessen maken ze zich er mooier vanaf dan dat het echt was, ik denk dat elk land dat ook wel doet. Dus ik denk als een land iets heel slechts heeft gedaan in het verleden, dat het in de geschiedenisles een beetje verdoezeld wordt.

11. Wanneer bent u weg gegaan uit Zuid-Afrika en wat was de reden daarvoor?

1993, toen was ik 23 jaar. Mijn zussen woonden in Nederland, die waren getrouwd en hadden kinderen. Mijn ouders woonden nog in Zuid-Afrika, en ik wilde studeren. Ik wilde graag de lerarenopleiding doen, toen heb ik gekeken naar een opleiding in Nederland en in Zuid-Afrika, maar in Nederland was het veel beter geregeld, en je diploma was internationaal veel meer waard. Dus heb ik besloten om hier te gaan studeren.

12. Hoe werd er gereageerd op de dood van Nelson Mandela?

Mensen waren blij en vierden feest, want ze geloofden dat hij nu op een betere plek was en dat hij niet meer hoefde te lijden.

13. Wilt u ooit nog terug naar Zuid-Afrika?

Nee, ik denk het niet. Ik ben nog wel een paar keer op vakantie geweest, maar ik merk wel dat het in Nederland veel veiliger is en er is heel veel verandert in Zuid-Afrika.